Çocuk Bakıcısı ve Ebeveynler için Çocuklarla Etkili İletişim Kurmak

Çocuk Bakıcısı ve Ebeveynler İçin İletişim

Çocuklar kendileri ve dünya hakkındaki görüşlerini günlük deneyimlerine dayandırırlar. Çocuk Bakıcısı ve yetişkinlerin çocuklar için sağlayabileceği en önemli deneyimlerden biri konuşmak ve onları dinlemektir. Bu günlük etkileşimler sayesinde çocuklar ve yetişkinler, çocukların kendileri ve dünya hakkında öğrenmelerine yardımcı olan ilişkiler geliştirebilirler. Çocuklara bakan yetişkinlerin, onlarla olumlu ve sağlıklı ilişkiler kurma ve sürdürme sorumluluğu vardır. Bu hedefe ulaşmanın en pratik ve karşılıklı ödüllendirici yollarından biri olumlu iletişimdir.

Araştırmalar, en iyi ebeveyn-çocuk ilişkilerinin olumlu iletişim ve etkileşim ile karakterize olduğunu göstermektedir. Sağlıklı bir ilişkiye sahip ebeveynler ve çocuklar, sadece bir çatışma olduğunda değil, birçok farklı şey hakkında düzenli olarak iletişim kurarlar. Araştırmacılar, yetişkinler çocuklarla dikkat ve konuşma yoluyla iletişim halinde kaldıklarında, çocukların çatışma yaratan veya disiplin gerektiren şekillerde hareket etme veya davranma olasılıklarının daha düşük olabileceğine inanıyor.

 

Farklı yaşlardaki çocuklarla iletişim kurmak ( Aileler ve Çocuk bakıcısı )

 

Çocuklarla etkili iletişim, çocuğun yaşına uygun tarzlar ve davranışlar gerektirir. Çocuklarla etkileşimleri ödüllendirmek, farklı yaşlardaki çocukların nasıl iletişim kurduklarını ve ne hakkında konuşmayı sevdiklerini anlamayı gerektirir. Yetişkinler, çocuğun yaşı ve ilgi alanlarıyla ilgili bir şekilde iletişim kurmalıdır.

Bebekler: 12 aya kadar

Bebekler; lıkırtılar ve homurdanmalar, yüz ifadeleri, ağlamalar, sarılma veya sırt kavisli gibi vücut hareketleri, göz hareketleri ve kol ve bacak hareketleri ile iletişim kurarlar. Bebek Bakıcısı ve ebeveynler bu işaretleri tanımalı ve bebeğin iletişim çabalarını teşvik etmelidir:

• Bebeğin iletişimine hızlı bir şekilde yanıt verin (örneğin, ağlayan bir bebeği rahatlatın, gülümseyen bir bebeğe gülümseyin, bir bebek başını yana çevirirse rahatlayın).
• Bebeklerin iletişim çabalarına anlam verin
• Küçük bebeklerle etkileşim halindeyken bir şarkı söyleyin, tiz bir ses tonu, abartılı yüz ifadeleri ve geniş açık gözler kullanın. Bu tür davranışlar bebeklerin dikkatini çeker ve etkileşime odaklanmalarına yardımcı olur.
• Siz ve bir bebek karşı karşıya geldiğiniz zamanlar (örneğin, bebek bezi değiştirirken, emzirirken, yemek zamanlarında) konuşun, şarkı söyleyin veya bebeği hafifçe gıdıklayın. Bebekler yetişkinlerin yüzlerinden büyülenir ve onlara yakın olduklarında bakmayı severler.
• Bir bebeğin duygularını ifade etme tarzına, tercih edilen aktivite düzeyine ve sosyal olma eğilimine dikkat edin. Bazı bebekler sessiz, gözlemci ve seyrek yetişkin etkileşimini tercih ediyor. Diğer bebekler duygusal, aktiftir ve sürekli yetişkin ilgisi ve etkileşimi ararlar. Her bebeğin benzersiz kişiliğini tanımak, etkili iletişimi kolaylaştıracaktır.

 

Yeni yürümeye başlayan çocuklar: 12 ila 36 ay

Yeni yürümeye başlayan çocuklar, jestler ve homurdanmalar, bir ve iki kelimelik cümleler, olumlu ve olumsuz duygusal ifadeler ve vücut hareketlerinin bir kombinasyonu ile iletişim kurarlar.  Çocuk Bakıcısı Bu işaretleri tanımalı ve yürümeye başlayan çocuğun iletişim çabalarını teşvik etmeli:

• Yeni yürümeye başlayan çocukların iletişim çabalarına hızlı ve tahmin edilebilir şekilde yanıt verin (örneğin, "Buzdolabını gösteriyorsun; meyve suyu zamanı mı?" "Bah-bah, battaniyenizi istiyorsun, değil mi?").
• Yeni yürümeye başlayan çocukların bir ve iki kelimelik iletişimlerini genişletin ve kelimelerinin etrafında cümleler kurun (örneğin, "Sıcak, doğru, pizza sıcak." "Mavi, pantolonunuz beyaz çizgili mavi, değil mi?" "Tekrar yapalım mı? Tamam, seni salıncakta biraz daha iteceğim.").
• Yeni yürümeye başlayan çocukların yeni kelimelerini kaydettiğiniz bir kelime günlüğü tutun. Günlüğü diğer yetişkinlerle paylaşın, böylece yürümeye başlayan çocukla olan konuşmalarında bu kelimeleri kullansınlar.
• Yeni yürümeye başlayan çocuklara her seferinde bir yön verin ve geçişlerden önce uyarılarda bulunun (ör. "Beş dakika sonra büyükannemin evine gideceğiz." Beş dakika geçer. "Tamam, hazırlanma zamanı, yatak odasından paltonuzu alın . ").
• Yeni yürümeye başlayan çocukların duygularını etiketleyin (örneğin, "Düştüğünde ve incindiğinde üzgün hissedersin." "Kuzenin Ayşe ile oynamak seni mutlu eder!").
• Günlük rutinlerden en iyi şekilde yararlanın ve yeni yürümeye başlayan çocuklarla, gerçekleştikleri sırayla konuşun (örneğin, "Önce küvete ılık su koyarız. Sonra kıyafetlerini çıkarır ve içeri girersin!").
• Yeni yürümeye başlayan çocuklarla oyun oynarken, liderliklerini takip edin ve oyunu yaratmalarına izin verin. Yeni yürümeye başlayan çocuklara oyun sırasında ne yaptıklarını anlatın ve kontrol sahibi olmalarına izin verin (örneğin, "Ah, arabayı koltukta yukarı sürüyorsun, şimdi yere düşüyor! İşte arabayı garaja götürmek için kamyon geliyor." ).
• Daha büyük çocuklara ne istediğinizi söylerken, yürümeye başlayan çocuğa neden bir şeyin olmasını istediğinizi açıklayın (örneğin, "Ali, lütfen bloklarını kaldırmanı söyledim. Kimsenin takılıp düşmesini istemiyorum. ").

Okul öncesi: 3 ila 6 yaş

Okul öncesi çocuklar dilbilgisi açısından doğru olan tam cümlelerle konuşmaya başlarlar. Küçük okul öncesi çocuklar hikayeleri doğru sırayla anlatmakta zorlanabilir, ancak bir hikayedeki olayları sıralamak 6 yaşına kadar çok daha kolay olur.

Okul öncesi çocuklar geçmiş deneyimleri hakkında konuşmayı severler. Rol yapma ve fantezi oyunlarını deniyorlar ve bazen hayali deneyimlerden bahsediyorlar.

Bu yaşta çocuklar, sözlü ve yazılı sözcük arasındaki bağlantıyı tanımaya başlar. Genellikle tam anlamıyla söyledikleri söylenmeden trafik işaretlerini ve restoran işaretlerini tanırlar.

Okul öncesi çocuklar, bulmaca veya sanat etkinlikleri gibi görevleri oynarken ve bunlar üzerinde çalışırken sıklıkla kendileriyle konuşurlar. Bu işaretleri tanıyın ve çocuğun iletişim çabalarını teşvik edin:

• Okul öncesi çocuklara geçmiş olaylar hakkında sorular sorun; ayrıntıları araştırın ve deneyimlerin tanımını geliştirmek için yeni sözcükler sağlayın. (örneğin, "Bugün kiminle oynadın? Birlikte ne yaptınız?")
• Okul öncesi çocuklarını hem olumlu hem de olumsuz duyguları hakkında konuşmaya ve bu duyguların olası nedenlerini tartışmaya teşvik edin.
• Okul öncesi çağındaki çocukların tek başlarına ya da arkadaşlarıyla hayal kurabilecekleri ve oyun oynayabilecekleri fırsatlar yaratın. (örneğin, bebek banyosu, ev temizliği veya astronot oyunu oynuyormuş gibi yapın)
• Okul öncesi çocuklarına, söylenen kelime ile yazılı kelime arasındaki bağlantıyı deneyimleme fırsatları sağlayın. (örneğin, fiziksel çevrenin tanıdık kısımlarını etiketleyin, çocukların size hikayeler anlatmalarını ve yazmalarını sağlayın, çocukların kendi hikayelerini veya teşekkür notlarını yazmalarına izin verin, çocukların okuyabilecekleri kelimeleri içeren çevreden öğeler toplamasını sağlayın)
• Okul öncesi çocuklar kendi kendilerine konuşurken, bırakın. Kendi kendine konuşma, okul öncesi çocukların yaptıkları şeye odaklanmalarına yardımcı olur.

Okul yaşı: 6 ila 12 yaş

Okul çağındaki çocuklar tam cümlelerle konuşurlar. Yetişkinler gibi onlar da daha fazla soru sorar, geçmiş deneyimleri canlı ayrıntılarla ilişkilendirir ve olayların hakkında fazla bilgi ve gerekçe ararlar.

Başka bir kişinin bakış açısını anlayabilir ve hakkında konuşabilirler ve davranışlarının başkaları üzerindeki etkisini fark etmeye başlarlar. Okul çağındaki çocuklar, aynı anda daha fazla bilgiyi idare edebilir ve yetişkinlerin yardımıyla hedef belirleme ve problem çözme sürecine etkin bir şekilde katılabilirler.

Bu yaşta çocuklar, akranları ve arkadaşları ile konuşmaya ve oyun oynamaya daha çok zaman ayırırlar. Çocuk Bakıcısı ve ebeveynler, bu işaretleri tanımalı ve çocuğun iletişim çabalarını teşvik etmeli:

• Okul çağındaki çocukların aktivitelerine, hoşlandıklarına, hoşlanmadıklarına ve akran ilişkilerine onlarla konuşarak ayak uydurun. Akranlar bu aşamada önemlidir ve yetişkinler çocuklarla düzenli olarak konuşarak çocuklarının ilişkileri hakkında bilgi sahibi olabilirler.
• Okul çağındaki çocukların hedefler belirlemelerine ve sorunları çözmelerine yardımcı olun. Stratejileri ve çözümleri tartışmak için zaman ayırın ve çocuğun olası sonuçlar hakkında konuşmasını sağlayın.
• Davranışı düzeltirken tercihleriniz için sakin bir açıklama yapın. Bir neden belirtmek, çocukların davranışlarının başkaları için etkilerini anlamalarına yardımcı olur (örneğin, çocuğunuz başka bir çocukla gözlük taktığı için alay ederse, gözlük takmanın çocuğun daha iyi görmesine yardımcı olduğunu açıklayın ve alay etmenin başkalarının duygularını incitebileceğini onlara hatırlatın).
• Çocukları duyguları ve duygularının olası nedenleri hakkında konuşmaya teşvik edin.
• Çocukların çatışma yönetimi becerilerini öğrenmelerine yardımcı olun. Akran ilişkileri bu yaşta daha önemli hale geliyor, bu nedenle çocuklar arasında muhtemelen çatışmalar ortaya çıkacaktır. Akran ilişkilerini korurken çocukların çatışmaları nasıl etkili bir şekilde yöneteceklerini öğrenmelerine yardımcı olun. Çocukların durumu nasıl ele aldığına bağlı olarak çatışmaların nasıl çözülebileceğini göstermek için çocuklarla akran etkileşimlerini canlandırın.